Rijker leven met Iris Bergwerff

“Toen ik eenmaal voor mezelf helder had dat ik niet zozeer mijn geloof in een godheid loslaat, maar eerder afstand doe van mijn geloof in één godheid, kreeg ik meer rust.” Iris Bergwerff is psycholoog op het gebied van arbeid en gezondheid. Twee jaar geleden heeft ze haar eigen bedrijf opgezet en daarnaast werkt ze ook aan de Erasmus Universiteit als psycholoog voor promovendi.

Hoe zie jij zingeving?

Zingeving is voor mij letterlijk wat het woord zegt, dus dat je zelf zin moet geven aan de dingen die je doet. Mijn bedrijf, The Satisfactory Project, werkt rondom het thema zingeving, dus ik vind het zeker geen wazig onderwerp. Zingeving kan juist heel praktisch zijn. Zingeving is simpelweg de vraag: Wat zie je voor jezelf als legitimatie van je bestaan?

Dus eigenlijk staat je leven in het teken van zingeving?

Dat is het leuke, want doordat zingeving in principe mijn werk is, moet ik er zelf ook heel bewust mee omgaan. Het is belangrijk dat de uitspraak ‘bij de loodgieter thuis lekt de kraan het hardst’ juist niet op gaat. Als ik met mensen praat over bewust leven, dan moet ik zelf ook bewust leven.

"Mijn zingeving zit in het hebben van oprechte relaties met mensen, of dat nu op het werk is of thuis.”

Wat geeft jouw leven zin?

Daar heb ik best wel een tijdje mee geworsteld. Ik kom uit een christelijk gezin, waardoor ik mijn zingeving altijd heel helder had. Muziek was daarin erg belangrijk voor mij, want met de preken en gesprekken kon ik niet zo veel. Sinds anderhalf jaar neem ik meer afstand van het christendom, omdat ik niet precies weet of dit het volledig is. Nu zit mijn zingeving veel meer in het hebben van oprechte relaties met mensen, of dat nu op het werk is of thuis.

Je bent christelijk opgevoed, maar doet daar sinds anderhalf jaar afstand van. Hoe vind je dat?

Zeker aan het begin vond ik het heel eng, omdat ik ben opgegroeid met het idee dat je God nodig hebt omdat je vanuit jezelf een slecht mens bent. Daar kan ik niet goed meer achterstaan, maar in mijn achterhoofd hoor ik wel het stemmetje dat zegt dat het geloof de enige weg is om een goed mens te zijn. Als ik dat geloof loslaat, dan ben ik eigenlijk slecht bezig. Toen ik eenmaal voor mezelf helder had dat ik niet zozeer mijn geloof in een godheid loslaat, maar eerder afstand doe van mijn geloof in één godheid, kreeg ik meer rust. Ik geloof niet dat alle moslims of alle boeddhisten het bij het verkeerde eind hebben. Ik laat niet mijn geloof varen, want ik geloof nog steeds in liefde en het goede van de mens. Het enige is dat ik niet denk dat het christendom de enige route is in het leven, want God is voor mij breder dan dat.

Hoe ziet jouw contact met God er nu uit?

Muziek was vroeger voor mij de route naar God. ’s Ochtends op de fiets zong ik bijvoorbeeld Een gebed voor de werkdag van Sela omdat ik de natuur zo mooi vond. Dat was voor mij het gebed, een korte verbinding met een hoger iets. Dat doe ik nog steeds. Ik zet muziek aan en heb een stil moment. Het christelijke opgevoed zijn helpt je wel om het goede te zien in de mensen om je heen. Je kan God zien in de mensen om je heen. Ik geloof dan ook dat ieder mens een goddelijke energie in zich heeft, wat ik supermooi vind.

Waar word je blij van?

Het stuk relatie en iets kunnen betekenen voor een ander, wat naar voren komt in de opvoeding van mijn kind, is heel belangrijk. Waar ik dan het grootste enthousiasme uithaal is als ik mensen zover kan krijgen dat ze uit een rigide denkpatroon komen. Dat ze breder leren kijken en er dan achter komen dat het leven best makkelijk is. Daar word ik heel blij van.

Denk je zelf ook dat het leven makkelijk is?

Ja. Mijn leven is niet altijd even makkelijk en als ik daar zelf telkens heel zwaar over nadenk, dan was ik allang neergestort. Ik probeer vervelende momenten zoveel mogelijk om te buigen naar positiviteit, door te kijken naar wat ik wel heb. Dan schijnt het zonnetje en ren ik de tuin in om met m’n plantjes bezig te zijn. Echt in het moment genieten.

Heb je die positiviteit altijd gehad?

Dat denk ik wel. Ik was zo’n kind dat op straat tegen iedereen aan het ouwehoeren was. Ik was een tijdje met mijn ouders in Parijs, waar mijn vader een tijd heeft gewoond. Op de een of andere manier ontstonden er dan avonden waar we met andere tafels muziek gingen maken en dan ’s avonds in het maanlicht op de Montmartre dansten. Mensen in verbinding brengen is iets wat een rode draad is in mijn leven.

Heb je dan ook weleens behoefte om helemaal alleen te zijn?

Absoluut! Ik ben hoogsensitief, wat betekent dat ik heel snel moe ben. Ik kan heel intens dingen beleven, maar ook heel intens moe zijn daarna. Dat heb ik vaak niet door op het moment zelf, maar als ik na een lange dag werken mijn laptop dichtsla, dan kan de moeheid me wel overvallen. Dan wil ik ook even niemand om me heen. Het is algemeen bekend dat ik fases heb waarin ik off the radar ben. Dan reageer ik niet op appjes en heb ik geen zin om te bellen. Dan weten de meeste mensen wel dat ze het een week later nog een keer moeten proberen.

Heb je op dit moment een volledig zinvol leven, of moeten er dan nog dingen veranderen?

Ik denk wel dat ik nu een zinvol leven leef. Afgelopen weken heb ik vanwege een belangrijk traject vijf dagen gewerkt, waardoor ik veel minder met mijn kind heb gespeeld. Dat vind ik dan wel echt stom. Het is voor mij nodig om die balans te hebben. Voor mij is het heel belangrijk om te werken, maar om ook daarbuiten een leven te leiden.